หลอนสุด! วงจรปิดเชื้อเชิญขนหัวลุก ‘ผีเฮี้ยน’ หลอกพนักงานออฟฟิศกระทั่งวิ่งป่าราบ
ชาวเน็ตแห่แชร์ภาพชักชวนขนหัวลุก บันทึกภาพของเหตุแปลก “ผีสิงคโปร์” เฮี้ยนจัด หลอกบุคลากรสถานที่ทำงาน กระทั่งต้องวิ่งหนีเอาชีวิตรอด
ช่วงวันที่ 4 เดือนกันยายน ผู้รายงานข่าวกล่าวว่า บนโลกออนไลน์ได้มีการแชร์เรื่องราวสุดหลอน โดยเพจเฟซบุ๊ก
สอยมาเล่า Talk The World ที่ได้ออกมาเล่าเรื่องเรื่องราวความเฮี้ยนของผีสิงคโปร์ ที่หลอกบุคลากรที่ทำงานหนัก จนกระทั่งทำเอาต้องวิ่งหนีเอาชีวิตรอดเลย โดยเพจดังที่กล่าวผ่านมาแล้วได้เล่าว่า
“ชาวเน็ตแห่แชร์ภาพชวนขนหัวลุก ที่บันทึกภาพของเรื่องราวแปลกที่หาคำชี้แจงไม่ได้ ที่เกิดขึ้นในตอนค่ำข้างในสำนักงานแห่งหนึ่ง ที่ประเทศสิงคโปร์ ภาพกลุ่มนี้ ได้มาจากกล้องวงจรปิด ที่ติดตั้งเอาไว้ภายในที่ทำการของบริษัทแห่งหนึ่ง ที่ตั้งอยู่ในบริเวณถนนหนทาง เอเยอร์ ราจาห์ เครสเชนต์
(Ayer Rajah Crescent) ของสิงคโปร์ ในขณะเหลือบุคลากรที่เป็นเพศชายคนหนึ่ง นั่งจัดการงานอยู่ภายในสำนักงานแห่งนี้ตามลำพังในเวลาโดยประมาณ 23.57 น. ในเวลาที่เพื่อนร่วมงานของเขา กลับไปอยู่ที่บ้านกันไปหมดแล้ว
รูปภาพที่นำมาจากกล้องวงจรปิด เผยให้เห็นในระหว่างที่ บุคลากรชายคนนี้ เงยหน้ามอง ภายหลังที่เขาได้ยินเสียงแปลกๆดังมาจากข้างหลัง แม้กระนั้นเมื่อเขาเดินไปดู ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆจึงกลับมานั่งทำงานต่อ แต่แล้วต่อจากนั้นไม่นาน อยู่ๆก็เกิดเสียงดังสนั่น ดังออกมาจากอีกห้องหนึ่งที่อยู่ด้านข้างด้านขวามือ แล้วก็หลอดไฟฟ้าในห้องนั้นก็เปิดสว่างขึ้นมาเอง บุคลากรชายคน นี้จึงลุกเดินไปดู ก่อนจะก้มตัวเก็บของบางสิ่ง ที่คล้ายกับกล่องกระดาษที่ร่วงบนพื้น
อีกไม่กี่อึดใจถัดมา สถานการณ์ก็เลวทรามลง เมื่อประตูของห้องดังที่กล่าวมาข้างต้นเกิดปิดเอง และก็หลอดไฟฟ้าก็ดับลงเอง ในตอนที่เก้าอี้ในสถานที่ทำงานตัวหนึ่งที่อยู่ด้านนอกห้อง ก็ขยับเคลื่อนเอง กระทั่งบุคลากรคนนี้ จะต้องวิ่งหนีออกจากที่ทำงานด้วยความสะดุ้ง
เรื่องเชื้อเชิญขนหัวลุกนี้ยังไม่จบลง เนื่องจากกล้องวงจรปิด สามารถจับภาพเวลาที่หลอดไฟในห้องดังที่กล่าวมาแล้ว กลับมาเปิดสว่างเองอีกที และประตูห้องก็เปิดเอง โดยมีภาพเงาสะท้อนของ “ร่างปริศนาสีดำ” แสดงตัวอยู่ที่แผ่นกระจกบนบานประตู
ล่าสุด มีการสอบสวนจากตำรวจประเทศสิงคโปร์ ซึ่งพบข้อมูลว่า ในขณะเกิดเหตุ ไม่มีพนักงานผู้อื่นอยู่ในออฟฟิศแห่งนี้อีกแล้ว เว้นแต่พนักงานชายคนนี้ แล้วก็ทางตำรวจก็รับรองว่า พวกเขาไม่พบว่าคลิปจากกล้องวงจรปิดนี้ ถูกตัดต่ออะไร อย่างไรก็ตาม จนกระทั่งช่วงนี้ ทั้งคนในสำนักงานแห่งนี้ รวมทั้งตำรวจก็ยังหาคำชี้แจงไม่ได้ว่า ร่างปัญหาสีดำที่ปรากฏในกล้องวงจรปิดนั้น เป็นร่างของผู้ใด รวมทั้งใช่มนุษย์หรือไม่?
เรื่อง สยองอาคารเช่าย่านพระราม 2 ซอกซอยนี้จะเป็นซอยใหญ่ชิดกับถนนเลยจ้า ที่พักอาศัยแถวนี้เป็นห้องแถวเกือบทั้งหมด บ้างก็ 4 ชั้น 5 ชั้น ต่างๆนาๆขา ครอบครัวของเพื่อนพ้องเราเขาไม่มีบ้านเป็นของตนเองคะ เขาจะต้องย้ายออกจากบ้านเช่าหลังเก่าเนื่องจากว่าเจ้าของบ้านจะขายบ้าน บิดาของเพื่อนฝูงพวกเราตกลงใจย้ายมาอยู่กับน้องชายเขาที่เช่าอยู่อาคารนี้ค่ะ
เนื่องจากมีหลายชั้น แบ่งกันอยู่แชร์ค่าใช้จ่ายในการเช่าจะได้ถูกลง สมมติว่าสหายพวกเราชื่อ “พิมพ์” นะคะ บิดาก็พาแม่และก็พิมพ์เขามาดูที่อาคาร โดยด้านล่างอาของพิมพ์เป็นร้านค้าเกมคอมฯ คะ พอขึ้นมาอีกชั้นจะเป็นชั้นลอย เอาไว้เก็บของ เป็นชั้นเตียนโล่งๆไม่มีห้อง ไม่รก
พอขึ้นไปอีกเป็นชั้น 2 คน อาของพิมพ์กับแฟนนอนชั้นนี้ ต่อไปเป็นชั้น 3 ขา มี 2 ห้อง เป็นห้องที่ติดกับบันไดทางขึ้นมาจากชั้น 2 ( ขอเรียกห้องนี้ว่าห้องใหญ่นะคะ )หน้าห้องใหญ่นี้มียันต์ติดหน้าห้อง5 แผ่นใหญ่ๆขา อีกทั้งยันต์ไทย จีน รวมทั้งห้องตรงข้ามที่ชิดกับบันไดฟุตบาทขึ้นไปชั้น 4 ( ขอเรียกห้องนี้ว่าห้องเล็กนะคะเพราะเหตุว่าขนากห้องเล็กมากยิ่งกว่าห้องตรงกันข้ามมาก ) แม่พิมพ์เห็นห้องเล็กก็เลยกล่าวว่าให้พิมพ์มานอนห้องนี้แล้วกัน
เล็กๆดี เหมาะกับนอนคนเดียว อาของพิมพ์ก็พูดขึ้นมาว่าไม่ได้นะ ห้องนี้นอนไม่ได้ แม่ของพิมพ์ก็ฉุกคิดว่าเพราะอะไรถึงนอนไม่ได้ แต่ว่าอาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ พิมพ์ก็เลยได้นอนห้องใหญ่ ส่วนคุณพ่อและก็คุณแม่นอนห้องด้านบนชั้น 4 ค่ะ ก่อนย้ายเข้าไปอยู่แม่ของพิมพ์คุยกับพ่อว่ามันแปลกๆนะ เพราะเหตุไรห้องนั้นถึงนอนไม่ได้ ครูก็พูดว่าอาจไม่มีอะไรหรอก นอนห้องใหญ่ก็ดีแล้วกว้างๆมีระเบียงด้วย
เรื่อง สยดสยองตึกเช่าบริเวณพระราม 2 คืนแรกที่ย้ายเข้าไปอยู่
ค่ะ พิมพ์เล่าว่าปกติไม่เคยนอนผู้เดียวเลยนี่เป็นครั้งแรก ขณะนั้นเวลาราว 3 ทุ่มขา พิมพ์อาบน้ำเตรียมนอนแล้วด้วยเหตุว่าเมื่อยล้ากับการจัดเก็บของ พิมพ์นอนไปขา พิมพ์เล่าว่ามีเสียงคนมาบิดลูกบิดประตูเหมือนมานะจะเปิดเข้ามา พิมพ์ก็ตกใจตื่นคะหยิบโทสับมาดูเป็นเวลาเกือบๆเที่ยงคืนแล้ว พิมพ์บอกว่าตื่นมาก็ยังได้ยินเสียงนั้นอยู่แต่ไม่ได้บอกอะไรออกไปเพราะว่ารู้สึกว่าอา หรือแม่คงจะมาเช็คว่าหลับไปรึยัง เช้ามาพิมพ์ก็ถามคำถามว่าเมื่อคืนคนใดกันแน่ไปบิดลูกบิประตูห้องหรอ คำตอบของคนในบ้านเป็นไม่มีค่ะ
อาเข้านอนตั้งแต่ 4 ทุ่ม ส่วนบิดามารดาก็หลับเวลาเดียวกับพิมพ์ พิมพ์ก็งงงันคะเพราะว่าเชื่อมั่นมากมายว่าไม่ได้ละเมอ วันต่อๆมาก็ยังเมื่อเสียงแบบเดิมเวลาเดิมขา คราวนี้หนักขึ้นเนื่องจากราวกับเพียรพยายามดันประตู มีเสียงเหมือนมีอะไรกระแทกประตู ราวกับต้องการจะเข้ามา พิมพ์กลัวค่ะ ไม่กล้าลุกไปเปิดไฟดู ได้แต่ว่านอนคลุมโปง
เกิดเหตุการณ์อย่างนี้เรื่อยๆจนกระทั่งครั้งคราวพิมพ์มาบ่นที่ รร. ว่าเมื่อคืนเกือบจะมิได้นอนเลย
ต่อไปครอบครัวของพิมพ์ก็เริ่มกลุ้มอกกลุ้มใจที่จะอยู่ที่นี่ขา ประกอบกับว่าผู้ครอบครองตึกเขาอยากได้อาคารคืน คือตอนต้นที่เขาให้ช่างมาทำใหม่เนื่องจากจะให้ลูกชายอยู่ แต่เพราะเกิดเหตุไม่ค่อยบวกกับคนไหนกันแน่มาเช่าก็อยู่ได้ไม่นาน มีอาของพิมพ์ที่อยู่ได้นานที่สุด เขาก็เลยตัดสินใจมาขอให้ย้ายออก
ครอบครัวพิมพ์ไม่ค่อยตรากตรำขาเพราะว่าของน้อย แต่ว่าอาพิมพ์นี่สิ ไหนจะของใช้ส่วนตัว คอมในร้านอีก เมื่อพิมพ์ย้ายออกจากที่นั่นมาแล้วแม่พิมพ์ก็เล่าเรื่องคืนนั้นที่บิดาลุกขึ้นยืนมาอาบน้ำตอนตี 3 พ่อพิมพ์ก็พูดว่าไม่เคยคิดนะว่าเรื่องพวกนี้จะมาเจอกับตัว ตอนต้นพ่อพิมพ์มีความเชื่อแบบกึ่งคะว่าผีมีจริงหรือไม่มีจริง บิดาพูดว่าวันนั้นกลับไปอยู่ที่บ้านมาเดินขึ้นบันไดชั้น 4 ประตูหองอยู่ต่อจากบันได้เลยจ๊ะ พ่อพิมพ์เหนเงาเพศหญิงผิวสีดำ ดำมากๆผมยาวปิดหน้า
เรื่องสยดสยองตึกเช่าย่านพระราม 2 ชุดขาวยืนอยู่ตรงปากทางเข้าประตู
( ชั้น 4 มีหิ้งพระของพ่ออยู่ค่ะ บิดาของพิมพ์ชอบสะสมพระ) ครูก็ตระหนกตกใจนะคะแต่ก็ทำเปนไม่สนใจแล้วเดินผ่านสตรีคนนั้นแล้วเข้าห้องไป ( ใจแข็งมากมาย) พวกเราได้ฟังประเด็นนี้จากพิมพ์ก็ขนลุกเลยจ๊า พวกเราเคยไปปฏิบัติงานกรุ๊ปบ้านพิมพ์เวลาที่พิมพ์อาศัยอยู่ที่อาคารนั้น แต่ไปตอนกลางวันแล้วอยู่เพียงแค่ชั้นล่งที่เปนร้านเกมกับชั้นลอยคะ เรารู้สึกว่าที่ครูบาอาจารย์เหนผู้หญิงคนนั้นบางทีก็อาจจะด้วยเพราะเหตุว่าอาจารย์มีเซ้นถึงได้พบกับตัวเลย ไม่มาเปนเสียงราวกับที่คนอื่นเจอ ส่วนอาหับแฟนเขาไม่เคยขึ้นมาบนชั้น 3 เลยนะ อยู่เพียงแค่ชั้น 1 แล้วก็ขึ้นมานอนชั้น 2 เท่านั้นจริงๆบางทีอาจเพราะอาทราบเรื่องราวที่นี่เลยไม่ขึ้นมาอยู่
เรื่องที่พิมพ์เล่าให้พวกเราฟังก็มีเท่านี้คะ พิมพ์รับรองว่าเปนเรื่องจริงที่พบเองกับตัว ผิดพลาดอะไรจำต้องขอประทานโทษด้วยนะคะ
พิมพ์เล่าเรื่องนี้ให้แม่ฟังคะ แม่พิมพ์ก็หนักใจกลัวว่าลูกสาวจะเจออะไรก็เลยพาพิมพ์ไปทำบุญคะ หลังจากนั้นพิมพ์ก็หลับมิได้สบายขึ้น แม้กระนั้นเสียงแคะประตูกับเสียงราวกับคนกระแทกประตูก็มีให้ได้ยินบ้างเป็นบางคืน วันนึงมีคนเก็บขยะเดินเข้ามาคุยกับอาของพิมพ์ว่าขยันจังเลยเปิดร้านตลอดวันตลอดคืน รวยแล้วมั้ง อาของพิมพ์ก็อึ้งขา เนื่องจากว่าร้านเกมของอาเปิดถึงเพียงแค่เที่ยงคืนแค่นั้น
นึคือว่าดึกดื่นสุดๆแล้ว ปกติหากลูกค้าไม่ได้เล่นอะไรต่อ 5 ทุ่มก็ปิดร้านแล้วขา อาของพิมพ์ก็เลยบอกคนเก็บขยะว่าผมปิดร้านตั้งแต่ 5 ทุ่มนะลุง มืดค่ำสุดก็ไม่เกิดเที่ยงคืน ลุงตาฟาดรึป่าวประกาศ คุณลุงแกก็แย้งค่ะ จะตาฟาดอะไรฉันยืนเก็บขยะหน้าร้านค้า ภายในมีผู้หญิงผมยาวกับเด็กนั่งอยู่บนเก้าอี้ อาพิมพ์ก็ไม่ได้กล่าวอะไรกลับไป ( อาของพิมพ์ไม่มีลูกนะคะ ด้วยเหตุว่าแฟนอามีความแตกต่างจากปกติที่มดลูกทำให้ไม่อาจจะมีลูกได้ )
จากเรื่องที่คนเก็บขยะเล่าให้ฟัง แม่พิมพ์ก็ไม่ค่อยสบายใจค่ะบวกกับสิ่งที่พิมพ์เจอด้วย แม่เริ่มสงสัย อาก็เงียบคะไม่ยินยอมเล่าอะไรให้ฟัง ครูเองก็ว่าแม่คิดมากไปรึป่าวร้อง
ไม่มีอะไรหรอก ต่อมาพิมพ์ได้ลูกแมวจรจัดมาเลี้ยงคะ พิมพ์เลยเอาขึ้นมาอยู่ที่ห้องด้วยเพราะเหตุว่าห้องของเทอกว้างเวิ้ง ตอนหัวค่ำพิมพ์จะเปิดประตูห้องแล้วดูทีวี แม่ก็จะอยู่ชั้นลอยขา ทำอาหาร อากับแฟนจะอยู่ด้านล่างดูร้านค้าเกม ส่วนครูบาอาจารย์ดำเนินงานกลับมืดค่ำคะ ระหว่างที่พิมพ์ดูโทรทัศน์อยู่ ลูกแมวที่อยู่กันก็มีลักษณะแปลกๆขา อยู่ๆมันก็เดินเข้าไปใกล้ๆประตูห้องแล้วร้องขู่ พิมพ์เหนก็งงงันว่าแมวเป็นอะไร พิมพ์จึงเรียกแมวให้กลับมานั่งข้างๆค่ะ
แม้กระนั้นมันไม่ยอมมายังคงจะร้องข่มขู่แล้วทำท่าทางเสมือนกลัวอะไร พิมพ์เลยเดินไปอุ้มแมวมาแล้วบอกว่าไม่เหนจะมีอะไรเลยร้องทำไม เนื่องจากภายนอกก็ไม่มีผู้ใดเลยจ้า ชั้น 3 ที่อยู่ก็มีเพียงแค่พิมพ์กับแมว ในตอนนั้นเองพิมพ์ก็ไม่ได้คิดอะไรคะเพราะมีความรู้สึกว่าลูกแมวคงจะยังไม่คุ้นรึประกาศ แม้กระนั้นก็ไม่ใช่ครั้งเดียวค่ะที่แมวแสดงอาการแบบงี้ บางทีแมววิ่งหนีไปทางประตูระเบียงเหมือนกับว่ามีใครไล่มัน ทั้งที่ก็ไม่ผู้ใดค่ะ พิมพ์เองก็เริ่มกลัว และไม่กล้าอยู่ชั้น 3 คนเดีย
บางโอกาสพิมพ์จำเป็นต้องเปิดไฟทั้งชั้นเพื่อลดความน่าสยดสยองคะ
มีอยู่ครั้งนึงที่พิมพ์เล่าว่าเทอเดินขึ้นบันไดจากชั้น 2 มาชั้น 3 อยู่ๆก็เหมือนมีอะไรพักพิมพ์ให้ตกบันได แต่โชคดีที่มือพิมพ์จับราวบันได้ไว้ทันแต่เอวของพิมพ์ก็กระแทกกับราวบันที่ที่เป็นส่วนโค้ง ทำให้เทอเจบไปนับเป็นเวลาหลายวันเลยจ๊ะ พิมพ์บอกว่าแน่ใจว่าไม่สะดุดหรือลื่นอะไรทั้งนั้น เรื่องผี แต่ถามคำถามว่าอะไรผลักเทอตกบันไดเทอก็ไม่อาจจะอธิบายหัวข้อนี้ได้ แม่พิมพ์ก็สั่งให้ระวังเวลาเดนขึ้นลงค่ะ
เหตุการณ์ก็เปนปรมาณนี้มาเรื่อยจนพิมพ์เคยชินทั้งเรื่องเสียงบิดลูกบิดประตูห้องนอนของพิมพ์ เรื่องที่คนในระแวกบ้านเหนร้านเกมของอาเปิดตอนตี 3 ตี 4 ซึ่งข้อเท็จจริงปิดตั้งแต่เที่ยงคืนคะ ถึงจะเหลือลูกค้าแม้กระนั้นก็จะบอกว่าร้านจะปิดลูกค้าก็จะกลับไปอยู่ที่บ้านขา อาพิมพ์เปิดร้านที่ตึกนั้นมาเป็นเวลา 7 ปีออกจะสนิท ลูกค้าที่มาเล่นโดยมากเปนลูกค้าขาประจำคะ วันนึงที่พิมพ์ซื้อขนมข้างบ้างบ้านอยู่เขาก็ถามว่าเปนยังไงอยู่ได้ไหม
ปกติดีไหม พิมพ์ก็งงงวยแต่ว่าก็ตอบไปว่าค่ะ อยู่ได้ ไม่มีอะไร ป้าที่ขายของก็บอกดีแล้วๆแกก็บอกว่าพิมพ์เปนเดกดีไม่มีอะไรมารังควานพิมพ์ได้หรอก เพราะร้านขายของข้างบ้านพิมพ์เปนป้าชาวจีนแก่ๆ2 คนค่ะ บางทีที่ไปซื้อของพมพ์ก็ไปช่วยป้ามึงยกของ จัดของอยู่เปนประจำ พิมพ์เป็นเพศหญิงตัวเล็กนะคะแต่ว่าเทอมีน้ำใจกับทุกคนมากมาย ช่วยอะไรได้เทอก็ช่วย